10 تکنولوژی برتر برای یادگیری در سال 2023

10 تکنولوژی برتر برای یادگیری در سال 2023

امروزه فناوری با سرعتی سریع در حال تکامل است و تغییرات و پیشرفت سریع‌تری را امکان‌پذیر می‌کند و باعث تسریع نرخ تغییر می‌شود. با این حال، این تنها روندهای فناوری و فناوری‌های نوظهور نیستند که در حال تحول هستند، به دلیل شیوع COVID-19 بسیاری از موارد دیگر تغییر کرده است و متخصصان فناوری اطلاعات را متوجه می‌شوند که نقش آنها در دنیای بدون تماس فردا ثابت نخواهد ماند. و یک متخصص فناوری اطلاعات در سال‌های 2023-24 به طور مداوم در حال یادگیری، یادگیری و یادگیری مجدد (اگر نه از روی ناچاری) خواهد بود.

هوش مصنوعی در سال 2023 با پردازش زبان طبیعی و پیشرفت یادگیری ماشینی رواج بیشتری خواهد یافت. هوش مصنوعی می تواند ما را بهتر درک کند و با استفاده از این فناوری کارهای پیچیده تری را انجام دهد. تخمین زده می شود که 5G شیوه زندگی و کار ما را در آینده متحول کند.

این برای شما چه معنایی دارد؟ این به معنای به روز ماندن با فناوری های نوظهور و آخرین روندهای فناوری است. و این بدان معناست که چشمان خود را به آینده نگاه دارید تا بدانید چه مهارت هایی را باید بدانید تا فردا شغلی امن داشته باشید و حتی یاد بگیرید که چگونه به آنجا برسید. همه‌گیر جهانی در سرتاسر جهان تعظیم می‌کنند، اکثر جمعیت IT جهان عقب نشسته‌اند و از خانه کار می‌کنند. و اگر می‌خواهید از زمان خود در خانه بهترین استفاده را ببرید، در اینجا 10 ترند برتر فناوری نوظهور وجود دارد که باید در سال 2023 به دنبال آن باشید و تلاش کنید و احتمالاً یکی از مشاغلی را که با این روندهای فناوری جدید ایجاد می‌شود، ایمن کنید. 

کاریابی کارپیرا در لیست زیر،  10 تا از برترین ترند های فناوری سال 2023 برای شما آورده است:

• علم داده
• پردازش ابری
• هوش مصنوعی
• امنیت سایبری
• یادگیری ماشین
• رباتیک و اتوماسیون
• توسعه وب
• Devops
• UIUX
• full stack

هوش مصنوعی (AI) و یادگیری ماشین

هوش مصنوعی یا AI قبلاً در دهه گذشته سر و صدای زیادی داشته است، اما به دلیل تأثیرات قابل توجه آن بر نحوه زندگی، کار و بازی ما تنها در مراحل اولیه است، همچنان یکی از روندهای فناوری جدید است. هوش مصنوعی در حال حاضر به دلیل برتری خود در تشخیص تصویر و گفتار، برنامه‌های ناوبری، دستیارهای شخصی گوشی‌های هوشمند، برنامه‌های اشتراک‌گذاری سواری و موارد دیگر شناخته شده است.

غیر از این، هوش مصنوعی بیشتر برای تجزیه و تحلیل تعاملات برای تعیین ارتباطات و بینش های اساسی، برای کمک به پیش بینی تقاضا برای خدماتی مانند بیمارستان ها استفاده می شود که مقامات را قادر می سازد تصمیمات بهتری در مورد استفاده از منابع بگیرند، و برای تشخیص الگوهای تغییر رفتار مشتری با تجزیه و تحلیل داده های نزدیک. در زمان واقعی، افزایش درآمد و افزایش تجربیات شخصی.

تسلط بر هوش مصنوعی و یادگیری ماشینی به شما کمک می کند تا مشاغلی مانند:

• دانشمند تحقیقات هوش مصنوعی
• مهندس هوش مصنوعی
• مهندس یادگیری ماشین
• معمار هوش مصنوعی

علم داده یا دیتا ساینس (Data Science)

با ورود جهان به عصر داده‌های بزرگ یا همان بیگ دیتا، نیاز به ذخیره سازی داده نیز افزایش یافت. این موضوع تا سال 2010 چالشی بزرگ و نگرانی اصلی برای صنایع سازمانی بود. هر چند در گذشته تمرکز اصلی بر ایجاد چارچوب و فریمورکهایی برای ذخیره داده بود اما اکنون که اسپارک (Spark)، هدوپ (Hadoop) و سایر فریم ورکها با موفقیت مشکل ذخیره سازی را حل کرده‌اند، تمرکز روی پردازش این داده‌ها معطوف شده است. اینجاست که به سراغ علم داده می‌رویم. علم داده آینده هوش مصنوعی است. تمام ایده‌هایی که در فیلم‌های علمی تخیلی می‌بینید می‌توانند توسط علم داده به واقعیت تبدیل شوند. بنابراین، بسیار مهم است که بدانید علم داده چیست و چگونه می‌تواند به کسب و کار شما ارزش اضافه کند. با خواندن این مقاله، می‌توانید نقش علم داده را در استخراج مفاهیم معنادار از مجموعه‌های پیچیده و بزرگ داده‌های اطراف خود بهتر درک کنید.

علم داده یا دیتا ساینس چیست؟

علم داده یا دیتا ساینس (data science) ترکیبی از ابزارها، الگوریتم‌ها و اصول یادگیری ماشین مختلف با هدف کشف الگوهای پنهان از داده‌های خام است و با  داده کاوی رابطه تنگاتنگی دارد. اما تفاوت این کار با آنچه که متخصصان آمار سال‌هاست در حال انجامش هستند، در چیست؟ پاسخ در تفاوت بین توضیح و پیش بینی نهفته است.

یک تحلیلگر داده آماری (data analyst) اغلب با پردازش داده‌ها توضیح می‌دهد که چه اتفاقی می‌افتد. اما یک متخصص یا دانشمند علم داده (data scientist) نه تنها تجزیه و تحلیلهای لازم را برای کشف مفهوم انجام می‌دهد، بلکه از الگوریتم‌های مختلف یادگیری ماشین پیشرفته برای شناسایی وقوع یک رویداد خاص در آینده استفاده می‌کند. در اصل یک دانشمند داده از زوایای بسیاری به داده‌ها نگاه می‌کند، گاهی اوقات زوایایی که قبلا شناخته نشده بودند. بنابراین، علم داده در درجه اول حجم زیاد داده را پردازش کرده و درک می‌کند که سیستم چه رفتاری دارد، سپس برای تصمیم گیری و پیش بینی از تجزیه و تحلیلهای انجام شده و یادگیری ماشین استفاده می‌کند.

مفاهیم مرتبط با علم داده چیست؟

بیایید ببینیم که چگونه نسبت رویکردهای نمایش داده شده در بخش قبل برای تجزیه و تحلیل داده و علم داده متفاوت است. علم داده (data science) از چهار مفهوم زیر برای تصمیم‌گیری و پیش ‌بینی آینده استفاده می‌کند:

• تحلیل‌های علت و معلولی پیش بینی‌ کننده (Predictive causal analytics)
• تجزیه و تحلیل تجویزی (Prescriptive analytics)
• پیش‌بینی با استفاده از یادگیری ماشین (Machine learning for making predictions)
• کشف الگو با استفاده از یادگیری ماشین (Machine learning for pattern discovery)

پردازش ابری

فناوری کلاد چیست؟ کلاد کجا است؟ آیا هم‌اکنون ما در کلاد هستیم؟ شاید تا‌کنون با خود فکر کرده و با سؤالاتی از این قبیل مواجه شده‌اید. عبارت «پردازش ابری» (Cloud Computing) همه جا هست.

برای توضیح ساده در این مورد باید گفت پردازش ابری یعنی نگه‌داری و دسترسی به داده‌ها و برنامه‌ها به‌جای اینکه فقط به رایانه‌ی شما محدود باشد، در سراسر اینترنت دردسترس قرار بگیرد. کلاد را می‌توان استعاره‌ای برای اینترنت دانست. 

کلاد درباره‌ی هارد درایو فیزیکی رایانه‌ی شما نیست. هنگامی که داده‌ها را روی هارد دیسک خود ذخیره می‌کنید یا برنامه‌ای را از روی هارد اجرا می‌کنید، درواقع با فضای ذخیره‌سازی و پردازش محلی کار کرده‌اید. در این شرایط هر آنچه نیاز دارید از نظر فیزیکی به شما نزدیک است و این یعنی می‌توانید به‌آسانی و با سرعت بالا به داده‌های خود دسترسی داشته باشید. درواقع روش عملکرد صنعت کامپیوتر برای چند دهه شبیه به شیوه‌‌ی کار شما با هارد درایوتان بوده است. برخی از افراد معتقدند که روش کارکرد یادشده حتی همین حالا هم بر پردازش‌ ابری ارجحیت دارد. برای تأیید این حرف دلایلی وجود دارد که در ادامه به‌صورت مختصر به توضیح آن‌ها می‌پردازیم.

باید توجه داشته باشید که فناوری ابری همچنین به این معنی نیست که شما یک شبکه‌ی مجهز به چند فضای ذخیره‌سازی سخت‌افزاری متصل به هم داشته باشید. ذخیره‌سازی داده‌ها در شبکه‌های خانگی یا شبکه‌های محل کار، بخشی از قابلیت‌های کلاد به شمار نمی‌رود. 

پردازش ابری را اینگونه در نظر بگیرید که امکان دسترسی به داده‌ها یا برنامه‌های شما از سراسر اینترنت فراهم باشد یا حداقل یک سری داده را با سایر اطلاعات موجود در وب همگا‌م‌سازی کرده باشید. در کسب و کارهای بزرگ، شاید نیاز داشته باشید که اطلاعاتی در مورد آن‌سوی اتصال داشته باشید. به‌عنوان یک کاربر شخصی، شاید هیچ‌گاه به این موضوع فکر نکنید که در طرف دیگر اتصال، چه فرآیندهای عظیم پردازشی‌ در حال انجام هستند. نتیجه‌ی نهایی در نهایت یکسان است؛ با یک اتصال آنلاین، امکان انجام پردازش‌های ابری از هر کجا و در هر زمان وجود دارد.

تولد ابرها

اگرچه پردازش ابری بیشتر مفهومی متعلق به قرن ۲۱ است، اما مفهوم و شالوده‌ی آن قدمتی زیاد و ریشه در زمانی پیش از دهه‌ی ۱۹۵۰ میلادی دارد. روزهایی که مشخصه‌ی آن، اتاق‌های سرور بزرگ بود با رایانه‌های فوق قوی غول‌آسا. این اَبَررایانه‌ها میان چندین کاربر و ازطریق اتصال‌هایی که به‌وسیله‌ی ترمینال‌های اشتراکی برقرار می‌شد، به اشتراک گذاشته می‌شد و این در حالی بود که بیشتر پردازش صورت گرفته، در خود این اَبَر رایانه‌ها انجام می‌شد.

تصویری را که ترسیم شد در ذهن داشته باشید و فاصله‌ی یک اینترنت میان ترمینال و ابَر رایانه را به آن اضافه کنید؛ متوجه خواهید شد که آنچه در آن زمان وجود داشت، به‌شدت به پردازش ابری، ذخیره‌سازی ابری و سایر سرویس‌های ابری امروزی ما شباهت دارد.

یک کلاد یا ابر، در حقیقت ردیفی گسترده از کامپیوترهایی است که به یکدیگر متصل شده‌اند و به‌عنوان یک اکوسیستم واحد به فعالیت می‌پردازند. ابرها به گونه‌ای پیکربندی می‌شوند تا یک یا چند نوع سرویس خاص (نظیر ذخیره‌ی داده، تحویل محتوا یا اپلیکیشن‌ها) را  به گونه‌ای ارائه کنند که کاربران آن یعنی ما و شما بتوانیم از راه دور به این سرویس‌ها دسترسی داشته باشیم. تصور کنید که یک فضای ذخیره‌سازی روی یک سرور اجاره کرده‌اید. اگر این سرور به‌صورت واحد و بدون هیچ ارتباطی با سایر سرورها وظیفه‌ی نگه‌داری و پردازش داده‌های شما را بر عهده داشته باشد، ممکن است بارها و بارها بنا بر دلایل مختلفی از به‌روزرسانی سیستم‌عامل گرفته تا مشکل سخت‌افزاری با نقصان مواجه شود. حال اگر مجموعه وسیعی از کامپیوترها را به گونه‌ای سازمان‌دهی کنیم که بار پردازشی و ذخیره‌سازی در میان آن‌ها به‌صورت پویا تقسیم شود، نتیجه چه خواهد شد؟ مسلما پایداری بی‌نظیر یکی از خصیصه‌های اصلی این اقدام خواهد بود؛ و این همان ابر یا کلاد است.

سرویس‌های ابری کاملا از پیش پیکربندی می‌شوند تا کاربر بتواند بدون نیاز به اعمال هیچ‌گونه تنظیمات خاصی، به بهره بردن از آن بپردازد. اما شاید ذهن شما هم به این نکته‌ی ظریف مشغول شده باشد که چرا عبارت کلاد به‌معنی ابر برای این شیوه انتخاب شده است؟ هیچ‌کس به شکل دقیق نمی‌داند اما تصور یک پاسخ منطقی و قابل قبول به هیچ وجه دور از ذهن نیست. مجموعه‌ی عظیمی از واحدهای منفرد، زمانی‌که از فاصله‌ی نزدیک نظاره شوند، می‌توانند مفهوم و تصویر یک ابر واحد و منحصربه‌فرد را تداعی کنند. درست همانند ابری که از ذرات بخار آب یا غبار معلق در هوا به‌وجود می‌آید. ذکر این مسئله نیز خالی از لطف نیست که در زبان انگلیسی به پرواز دسته‌جمعی پرندگان و ملخ‌ها و… نیز عبارت کلاد یا ابر را نسبت می‌دهند؛ حال تصور دسته‌ی هماهنگی از کامپیوترها به‌عنوان یک ابر آنقدرها هم نمی‌تواند دشوار باشد.

فضای ذخیره‌سازی ابری کجا قرار دارد و آیا امن است؟

چه چیزی ذخیره‌سازی ابری را متفاوت می‌کند؟ برخلاف ذخیره‌سازی در دستگاه شخصی خود شما (همانند موبایل، یا هارد دیسک لپ‌تاپ)، داده‌های ابری روی محل دیگری «در سرورهایی که متعلق به شرکت‌های بزرگ است» ذخیره می‌شوند و شما می‌توانید ازطریق اینترنت به آن داده‌ها دستیابی پیدا کنید.

هنگامی‌که مردم به پردازش ابری فکر می‌کنند، اغلب آن‌ها به یاد فضای ابری «متصل به اینترنت» همانند آمازون، مایکروسافت و گوگل می‌افتند. اگر شما از جیمیل، دراپ‌باکس یا آفیس 365 استفاده می‌کنید، در حقیقت از سرویس ابری استفاده می‌کنید. همچنین نوعی فضای ابری وجود دارد که به‌عنوان‌ مثال عکس‌های شما را در فضای مجازی نگه‌داری می‌کند (همانند فیسبوک یا توییتر) یا ایمیل‌ها و موسیقی‌های شما را نگه می‌دارند (همانند اپل یا گوگل).

هرکدام از این شرکت‌ها سیستم پردازش ابری «سرورهای کامپیوتری و دستگاه‌های ذخیره‌سازی متصل شده به شبکه‌های ارتباطی کامپیوتری» دارند و به تمام دنیا سرویس‌دهی می‌کنند. سرورهای فیسبوک می‌توانند به بیش از یک میلیارد نفر اجازه‌ی تعامل با یکدیگر بدهند. داده‌های شما معمولا در نزدیک‌ترین مرکز داده به محل زندگی شما ذخیره‌سازی و نگه‌داری می‌شود.

شرکت‌های مستقل نیز می‌توانند فضای ابری مختص به خود (که فضای ابری خصوصی نامیده می‌شود) داشته باشند و کارمندان و مشتریان آن شرکت ازطریق اینترنت و ازطریق شبکه خصوصی خود، می‌توانند به این فضا دسترسی داشته باشند.

پردازش ابری می‌تواند به گونه‌ی متفاوتی اطلاعات را پردازش کند. آن‌ها از نرم‌افزارهای مخصوصی استفاده می‌کنند که می‌توانند حجم کاری را با دستگاه‌های مختلف به اشتراک بگذارد. عکس‌های شما در فیسبوک محل ذخیره‌سازی ثابتی ندارند و روی یک چیپ خاص ذخیره نمی‌شوند، بلکه ممکن است بین کامپیوترها جابه‌جا شوند.

وقتی حجم کاری به اشتراک گذاشته می‌شود، کامپیوترها می‌توانند تقریبا با حداکثر ظرفیت کاری خود «با انجام چند کار هم‌زمان» کار کنند. این کار بسیار مؤثرتر از حالتی است که هر کامپیوتر در هرزمانی فقط یک کار را انجام بدهد.

برای کاربران اهمیتی ندارد که داده‌های آن‌ها درحال‌حاضر در چه مکانی ذخیره‌شده است. پردازش‌ها در بخش ابری انجام می‌پذیرد و حالت ایده‌آل این است که اگر یکی از پردازنده‌ها از کار بیافتد، بخش دیگری وظایف پردازشی را با کمترین تأخیر بر عهده می‌گیرد.

درحال‌حاضر پردازش ابری در همه‌جا وجود دارد که خود این موضوع یکی از دلایل اصلی نگرانی مردم در ارتباط با امنیت داده‌های آن‌ها است. ما بسیار شنیده‌ایم که هکرها ازطریق اینترنت به داده‌های بسیاری از مردم دسترسی پیداکرده‌اند. بسیاری از این هک‌ها در سرورهای قدیمی انجام می‌شود. هیچ‌کدام از هک‌های مهم در فضای ابری عمومی انجام‌نشده‌اند.

همان‌گونه که نگه‌داشتن پول در خزانه بانک از نگه‌داشتن آن در کمد شما امن‌تر است، نگه‌داری داده‌های شما نیز در فضای ابری امن‌تر خواهد بود و از آن‌ها محافظت می‌شود.

رایانش ابری چه مزایایی دارد؟

چرا رایانش ‌ابری با استقبال چشمگیری مواجه شده است؟ درادامه، به مهم‌ترین مزایای استفاده از سرویس‌های ابری اشاره می‌کنیم:

امنیت سایبری

رشد و توسعه دنیای دیجیتالی‌ای که امروز در آن زندگی می‌کنیم در کنار تمام ویژگی‌های مثبتی که دارد چالش‌ها و مسایلی را هم به وجود آورده است. از چالش‌های مربوط به حفظ حریم خصوصی گرفته تا حفاظت از داده‌ها و شبکه‌های مهم و حیاتی سازمان‌ها و کشورها، حملات خرابکارانه به قصد سرقت دارایی‌ها یا به‌دست آوردن اطلاعات حساس یا اخلال در نظم و ارایه سرویس‌های عمومی از طریق نفوذ و هک سیستم‌ها خبرهایی‌ست که اگر نگوییم هر روز، دست‌کم در هفته یکی دو باری به گوش‌مان می‌خورد، حملات سایبری بزرگ و کوچک نمی‌شناسد و در هر زمانی علیه هر فرد و سازمانی می‌تواند صورت بگیرد. راهکارهایی آسان و بعضا بدیهی برای جلوگیری از این آسیب‌ها وجود دارد که از طریق آموزش و بالا بردن سطح دانش کاربران و درک چگونگی عمکلرد سیستم‌ها قابل انجام است. با وجود اطلاعات حیاتی که در فضای دیجیتال وجود دارد و آسیب‌پذیری‌هایی که در شبکه‌ از چشم پنهان‌اند امنیت سایبری یکی از مفاهیم مهم برای سازمان‌هاست تا به هر طریق جلوی ضرر و افشای اطلاعات محرمانه خود را بگیرند.

 امنیت سایبری به مجموعه اقدامات حفاظت از سیستم‌های کامپیوتری، سرورها، موبایل‌ها، سیستم‌های الکترونیکی، شبکه و داده‌ها از حملات مخرب گفته می‌شود و هدف اصلی آن حفاظت از تمام دارایی‌های سازمان در مقابل خطرات داخلی و خارجی‌ست، از آن‌جایی که دارایی‌های سازمان‌ها معمولا در چند بخش به صورت جدا از یک‌دیگرند رویکرد امینت سایبری در سازمان باید بر حفاظت از تمام آن‌ها از طریق ایجاد یک شبکه یکپارچه باشد. برای ایجاد این شبکه یکپارچه حفاظتی، امینت سایبری به چندین زیرمجموعه تقسیم می‌شود که در ادامه آن‌ها را بررسی می‌کنیم.

امنیت نرم‌افزاری

امنیت نرم‌افزاری شامل تعریف و به‌کارگیری مجموعه‌ای از سیستم‌های دفاعی در نرم‌افزارها و سرویس‌های مورد استفاده در سازمان است. پیش‌نیاز آن ابتدا تعریف یک استراتژی دقیق امنیت سایبری و سپس تعریف دسترسی‌ها به بخش‌های مختلف یک سیستم نرم‌افزاری و همچنین نوع معماری، کدهای اصلی و ایجاد یک سیستم اعتبار سنجی دقیق روی داده‌های ورودی‌ست. یکی از بهترین روش‌ها برای اطمینان از عملکرد صحیح امنیت سیستم‌های نرم‌افزاری در سازمان شبیه‌سازی حملات سایبری‌ست. با استفاده از این مدل‌سازی به راحتی می‌توان نقاط کور دفاعی و گره‌های امنیتی را شناسایی و برای رفع آن‌ها اقدامات لازم را انجام داد.

مدیریت هویت و امنیت داده‌ها

مدیریت هویت به مجموعه قواعد و فرایندهایی اشاره دارد که نیاز به احراز هویت برای دسترسی به اطلاعات در داخل سازمان را تعریف و اجرا می‌کند. بخش مهمی از امنیت سایبری و انتقال اطلاعات به عهده‌ی کاربران سیستم‌های کامپیوتری‌ست و تعیین و احراز هویت آن‌ها برای کار و دسترسی به اطلاعات بخش‌های مختلف سازمان اهیمت بالایی دارد.

امنیت شبکه

امنبت شبکه بر دو بعد سخت افزاری و نرم افزاری برای محافظت از دسترسی‌های بدون مجوز، اخلال و سوءاستفاده استوار است. استفاده از رویه‌های امنیتی دقیق برای شبکه در سازمان می‌تواند جلوی ضررهایی مثل نشت اطلاعات و دسترسی‌های غیرمجاز به اطلاعات حیاتی را بگیرد.

امنیت دستگاه‌های قابل حمل

چالش مهم دیگری که امنیت سایبری با آن روبه‌روست حفاظت از اطلاعات ذخیره شده شخصی و سازمانی روی دستگاه‌های قابل حمل مانند تلفن همراه، لپ‌تاپ، تبلت‌ در مقابل دسترسی‌های بدون مجوز، بدافزارها و سرقت است. مقابله با این چالش نیازمند مجموعه آموزش‌هایی‌ست که استفاده‌کنندگان از این دستگاه‌ها، به‌خصوص آن دسته از کارکنانی که از دستگاه‌های سازمانی حاوی اطلاعات حیاتی استفاده می‌کنند باید با آن آشنا باشند.

یادگیری ماشین

در علم یادگیری ماشین (Machine Learning)، به موضوع طراحی ماشین‌هایی پرداخته می‌شود که با استفاده از مثال‌های داده شده به آن‌ها و تجربیات خودشان، بیاموزند. در واقع، در این علم تلاش می‌شود تا با بهره‌گیری از الگوریتم‌ها، یک ماشین به شکلی طراحی شود که بدون آنکه صراحتا برنامه‌ریزی و تک تک اقدامات به آن دیکته شود بتواند بیاموزد و عمل کند. در یادگیری ماشین، به جای برنامه‌نویسی همه چیز، داده‌ها به یک الگوریتم عمومی داده می‌شوند و این الگوریتم است که براساس داده‌هایی که به آن داده شده منطق خود را می‌سازد. یادگیری ماشین روش‌های گوناگونی دارد که از آن جمله می‌توان به یادگیری نظارت شده، نظارت نشده و  یادگیری تقویتی اشاره کرد. الگوریتم‌های مورد استفاده در یادگیری ماشین جزو این سه دسته هستند.

نیازهای یادگیری ماشین

یادگیری ماشین زمینه مطالعاتی است که از هوش مصنوعی سر بر آورده. بشر با استفاده از هوش مصنوعی به‌دنبال ساخت ماشین‌های بهتر و هوشمند است. اما پژوهشگران در ابتدا به جز چند وظیفه ساده، مانند یافتن کوتاه‌ترین مسیر بین نقطه A و B، در برنامه‌ریزی ماشین‌ها برای انجام وظایف پیچیده‌تری که به‌طور مداوم با چالش همراه هستند ناتوان بودند. بر همین اساس، ادراکی مبنی بر این شکل گرفت که تنها راه ممکن برای تحقق بخشیدن این مهم، طراحی ماشین‌هایی است که بتوانند از خودشان یاد بگیرند.

انواع یادگیری ماشین

الگوریتم‌های یادگیری ماشین بر سه نوع هستند:

• یادگیری نظارت شده
• یادگیری نظارت نشده
• یادگیری تقویتی

• اتوماسیون فرایند رباتیک به‌عنوان یک فناوری نرم‌افزاری تعریف می‌شود که تلاش‌های انسانی برای مشارکت در فرایندهای کسب‌وکار را با استفاده از نرم افزار ربات مجازی یا «بات ها» کاهش می‌دهد یا حذف می‌کند که اغلب از هوش مصنوعی (AI)، یادگیری ماشین (ML)، تشخیص کاراکتر نوری (OCR) و سایر فناوری های شناختی برای این کار استفاده می‌کند.
• درحالی‌که در نام RPA به ربات‌ها اشاره شده است، اما این فناوری برخلاف اتوماسیون صنعتی از رباتیک استفاده نمی‌کند. در عوض RPA به نرم‌افزارهایی جهت جایگزینی تلاش انسان‌ها متکی است که می‌توانند اسکریپت‌های اتوماسیون مستقل یا اپلیکیشن‌های اتوماسیون end-to-end باشند. به‌عنوان‌مثال، نرم‌افزار شاید داده‌ها را در یک زمان معین از یک سیستم واکشی کند و پس از انجام یک سری بررسی‌ها بدون دخالت انسان، آن‌ها را به سیستم دیگری منتقل کند. نرم‌افزار مورداستفاده در RPA به‌عنوان بات شناخته می‌شود که می‌تواند از پیش بسته‌بندی‌شده (پکیج آماده) یا به‌طور سفارشی ساخته شود.

·         RPA یک فناوری نرم‌افزاری است که با استفاده از ربات‌های مجازی یا «بات‌ها» تلاش‌های عامل انسانی را در ارتباط با فرایندهای کسب‌وکار کاهش می‌دهد یا حذف می‌کند.

توسعه دهنده وب

توسعه دهنده یا برنامه نویس وب کسی است که یک طراحی وب را که توسط مشتری یا تیم طراحی ایجاد شده است، به وبسایتی با عملکرد درست تبدیل می نماید. آنها این کار را با نوشتن کدهای پیچیده، با استفاده از زبان های مختلف برنامه نویسی انجام می دهند. توسعه دهندگان کار دشواری دارند، زیرا آنها باید زبانی را که ما می فهمیم (انگلیسی) بگیرند و آن را به زبانی که کامپیوتر متوجه آن می شود، مانند پایتون یا HTML ترجمه نماید.

قطعا این پروسه تایم زیادی می خواهد و به درک زبان های مختلف برنامه نویسی و نحوه استفاده از آنها نیاز دارد. لازم به ذکر است که انواع devs در زمینه های متفاوتی تخصص دارند و بطور معمول پروژه های کلان، همکاری چندین توسعه دهنده وب را می طلبند.

اکنون می دانیم که توسعه دهنده وب کیست و انواع مختلفی از آن وجود دارد که هر یک بر جنبه خاصی از ایجاد وبسایت متمرکز هستند. اکنون می خواهیم سه نوع توسعه دهندگان وب، یعنی front-end ،back-end و full-stack را معرفی نماییم.

بطور  اجمالی، توسعه دهندگان Front-End مسئول بخش هایی هستند که مردم آنها را می بینند و با آنها تعامل دارند. توسعه دهندگان back-end مسئول کدهایی هستند که نحوه بارگیری و راه اندازی یک وبسایت را کنترل می کند و در نهایت توسعه دهندگان full-stack دستی در همه این کارها می برند.

توسعه دهنده front-end

توسعه دهنده front-end با استفاده از HTML ،CSS و JavaScript، چیدمان، دیزاین و تعامل را کنترل می نماید. آنها ایده ای را از صفحه نقاشی گرفته و به واقعیت تبدیل می کنند. تمام آنچه که می بینید و از آن استفاده می کنید، مانند جنبه بصری وبسایت، منوهای کشویی و متن، همه توسط front-end گرد آورده شده است. به عبارتی توسعه دهنده front-end کسی است که برای طراحی مورد نظر، کدهای پیاده سازی را می نویسد.

HTMLبه آنها اجازه می دهد تا کانتنت را به وبسایت اضافه کنند. CSS به آنها اجازه می دهد تا مواردی مانند رنگ، سایز و بوردرها را تغییر دهند. Java Script امکان درج المنت های تعاملی، مانند دکمه ها را فراهم می کند. در واقع آنچه یک توسعه دهنده وب مسئول آن است، اطمینان حاصل کردن از درج کانتنت بصورت واضح و صحیح است. توسعه دهندگان front-end، اطمینان حاصل می کنند که رنگ های مناسب در مکان های مناسب قرار دارند، بخصوص در مورد رنگ متن، رنگ بکگراند و هدر حساسیت به خرج می دهند.

آنها اطمینان حاصل می کنند که فرمت همه لینک های خروجی به درستی صورت گرفته و وبسایت ریسپانسیو باشد، زیرا طراحی موبایل معمولا قسمت بزرگی از پروسه است. بعضی معتقدند که توسعه دهندگان front-end، ساده ترین نوع توسعه دهندگان برای یادگیری هستند.

توسعه دهنده Back-End

توسعه دهندگان back-end، نسبت به توسعه دهندگان front-end کار سخت تری دارند. در حالیکه توسعه دهندگان front-end وظیفه برنامه نویسی سمت کلاینت را بر عهده دارند، توسعه دهندگان back-end باید با سرور سر و کار داشته باشند. این بدان معناست که آنها باید کدهایی را ایجاد کنند که سرور وبسایت، دیتابیس و هرگونه برنامه کاربردی موجود در آن را تامین نماید.

به عبارتی توسعه دهنده back-end، آنچه را که در پشت صحنه می گذرد، مهندسی می کند. اینجا جایی است که دیتاها ذخیره می شوند و بدون آنها نیز هیچ frontend وجود نخواهد داشت. back-end وب شامل سروری است که وبسایت را میزبانی می کند، برنامه ای برای اجرای آن و دیتابیسی که حاوی دیتاها می باشد.

FULL STACK

به دلیل متنوع بودن زبان‌های برنامه نویسی، فریم ورک‌ها و کتابخانه ها، معمولا یک نفر نمی‌تواند به تنهایی از پس تمام کارهای یک پروژه بزرگ بربیاید. برای مثال در توسعه وب برنامه نویسان معمولا در دو بخش Front End و Back End فعالیت دارند. به این شکل که یک نفر یا یک تیم ظاهر سایت را ساخته و یک نفر یا یک تیم منطق سایت را پیاده می‌کنند. اگر یک نفر بتواند هر دو بخش کار را با هم انجام دهد، به آن شخص Fullstack Developer می‌گویند. یک Fullstack Developer این توانایی را دارد که به تنهایی یک پروژه را به طور کامل انجام داده و صفر تا صد آن را انجام دهد. به عبارت دیگر، یک فول استک دولوپر متخصصی است که دانش زیادی در برنامه نویسی، پایگاه داده، سرور، شبکه و موارد دیگر IT دارد.

مزایای FullStack Developer

فول استک بودن مزایای زیادی برای شخص به دنبال دارد. از آنجا که سطح توانایی برنامه نویسان در این حوزه بسیار بالا است معمولا هیچ مشکلی در پیدا کردن شغل نخواهند داشت. همینطور حقوق و دریافتی یک فول استک کار معمولا بسیار بالا بوده و متخصصان آن درآمد بیشتری نسبت به سایر برنامه نویسان دارند.

فرآیند توسعه نرم افزار همواره دستخوش تغییرات بوده است، چرا که برنامه نویسان خوش ذوق و خلاق همیشه به دنبال پیدا کردن راهی برای بهتر کردن شرایط موجود هستند. پیدایش زبان‌ها، کتابخانه‌ها و فریمورک‌های جدید نشان می‌دهد که دنیای کامپیوتر در حال رشد و پیشرفت است و توسعه دهندگان نرم افزار باید برای مشکلات جدید، راه حل‌های جدید و مبتکرانه ارائه دهند. اصطلاح DevOps چند سالی است که در بین توسعه دهندگان رایج شده و ممکن است برای شما نیز این سوال پیش آمده باشد که DevOps چیست و به چه کسی مهندس DevOps می‌گویند؟ در این مقاله قصد داریم به این موضوع بپردازیم و بررسی کنیم که DevOps چیست، کجا از آن استفاده می‌شود، چه مزایایی دارد و در آخر به این سوال هم جواب می‌دهیم که مهندس DevOps کیست؟ در ادامه با ما همراه باشید.

DevOps

DevOps از دو کلمه‌ی Development (توسعه) و Operation (عملیات) تشکیل شده و به نوعی این دو مفهوم را با هم ترکیب کرده است. دواپس بین تیم توسعه‌ی محصول و تیم عملیاتی شرکت، همکاری و تعامل ایجاد می‌کند. DevOps یک زبان یا یک تکنولوژی خاص نیست بلکه ترکیبی از فلسفه، فرهنگ، شیوه‌ها و ابزارهایی است که کمک می‌کنند محصولات یا خدمات ما سریع‌تر به دست مشتریان برسد.

منظور از Development، تیم توسعه است، یعنی تمام کسانی که در ساخت محصول، خطایابی، تست و در نهایت تکمیل محصول نقش دارند. منظور از Operation هم IT Operation یا تیم عملیاتی است. افرادی که در حالت کلی، نگهداری تجهیزات سخت افزاری، نرم افزاری، و محیط‌های عملیاتی شرکت را به عهده دارند. DevOps به سازمان‌ها کمک می‌کند تا سرعت انتقال محصولات یا خدمات خود به مشتریان را افزایش دهند، کیفیت کار را بالا نگه دارند و حضور قدرتمندی در بازار داشته باشند.

تا قبل از DevOps، تیم‌های توسعه و عملیاتی در دو محیط ایزوله و جدا از هم فعالیت داشتند. جدا بودن برنامه‌ی کاری این دو تیم باعث ایجاد تاخیر در تحویل و تکمیل پروژه می‌شد.آن زمان بدون DevOps، بیشتر وقت اعضای تیم به طراحی، تست و استقرار می‌گذشت به جای این که وقت برای ساخت پروژه واقعی صرف شود.

UI, UX

زمانی که با نرم افزارها یا سایت های مختلفی کار میکنیم با ظاهر زیبای آن مواجه می شویم ولی کار کردن با آن ممکن است بسیار سخت باشد و یا برعکس. این موضوع به مفهوم UI و UX اشاره دارد. در طراحی سایت دو کلمه UX و UI بسیار استفاده می شود و عنوان شغلی برخی از طراحان وب سایت UX Designer و برخی دیگر UI Designer می باشد. تفاوت این دو در کجاست که در این مقاله سعی دارم تفاوت بین این دو مورد را به طور کامل برای شما شفاف سازی نمایم.

به صورت بسیار ساده UI که مخفف User Interface design می باشد بخشی از طرح می باشد که زمانی که کاربر در حال رویت وب سایت می باشد آن را مشاهده می نماید و UX که مخفف User Experience design می باشد به تجربه کاربر از رویت وب سایت گفته می بشود.

UX چیست؟

User Experience – UX شامل رفتار، حالت و احساست کاربر در مورد استفاده از یک محصول و یا سیستم خاص گفته می شود. تجربه کاربر شامل جنبه های عملی، تجربی، موثر ، معنی دار و جنبه های با ارزش اثر متقابل انسان و کامپیوتر و محصول می باشد، که شامل درک کاربر از جنبه های مختلف سیستم شامل کاربرد، سادگی در استفاده و بهره وری می باشد. بر اساس تعریف ISO عنوان user experience شامل کلیه عواطف، اعتقادات، مزیت ها، پاسخ های فیزیکی و روانی، رفتارها و اجراها قبل از زمان استفاده، در زمان استفاده و بعد از آن اطلاق می گردد.

وظیفه طراح وب سایت چیزی بیش از طراحی محیطی زیبا برای وب سایت شما می باشد که طراح می بایست هیجان و احساسات کاربران شما را در نظر بگیرد و سایت را به گونه ای طراحی نماید تا وب سایت شما ارتباط احساسی برقرار نماید. طراح وب سایت یکی از مهترین اعضای تیم شما می باشد که در صورتی که کار خود را به درستی انجام دهد تاثیر بسیار مثبتی در کسب و کار شما خواهد داشت . مارک زاکربرگ خالق فیس بوک میز طراحان وب سایت خود را نزدیک میز خود قرار داده بود تا بدین وسیله هم کار ایشان را دائما تحت نظر داشته باشد و هم بتواند خط مشی و دیدگاه های خود را دائما به ایشان منتقل نماید تا بدین وسیله طراح با درک بهتر فعالیت وب سایت طراحی های مفهومی تری را ارائه نماید. مهندسان در کار طراحی سایت بخش هایی را پیاده سازی می نمایند که کاربر مشاهده نمی نماید و منطق و اصول کار را پیاده سازی می نمایند حال آنکه طراحان وب سایت رابط کاربری وب سایت را پیاده سازی می نماید.

البته باید گفت که این فقط یک جنبه از طراحی UX می باشد. جنبه دوم آن به هدایت کاربر مربوط می شود. و آن اینکه چگونه ما بتوانیم کاربران را از یک صفحه به صفحه دلخواه خود هدایت کنیم. و اینکه کاربر به چه شکل اهداف ما را در وب سایت دنبال می کند. در حقیقت جنبه دوم تجربه کاربری به مدیریت و هدایت کاربر از زمان ورود به وب سایت تا لحظه ای که به اهدافش برسد مانند خرید محصل و غیره اشاره می کند.

UI چیست؟

UI که مخفف user interface می باشد در فیلد اثر متقابل ماشین و انسان در صنعت طراحی، فضایی می باشد که اثر متقابل بین انسان و ماشین به وجود می آید. هدف این اثر متقابل اجازه برای عمکلکرد موثر و کنترل ماشین از سمت انسان می باشد، در حالیکه ماشین اطلاعاتی را باز می گرداند که کمک به تصمیم گیری های کاربران می نماید. برخلاف طراحان UX که بر روی حس کلی کار تمرکز می نمایند طراحان UI بر روی نحوه ارائه محصول کار می نمایند. آنها صفحه ای را طراحی می نمایند که کاربر با آن در ارتباط می باشد و تلاش می نمایند UI را در جهت محقق ساختن اهداف طراح UX پیش ببرد. به عنوان مثال ممکن است طراح UI تصمیم بگیرد اسلایدری در بالای صفحه تعبیه نماید و یا دکمه ای برای انجام فرآیند خرید در مکانی از صفحه ایجاد نماید. همچنین طراح UI مسئول ساخت راهنمای استایل منسجم می باشد تا ثبات و یکپارچگی در طراحی دیده شود. طراحی رابط کاربری با کمک گرافیست های وب سایت و برنامه نویسی Front-end پیاده سازی می شوند. طراحی رابط کاربری بسیار با اهمیت است زیرا مستقیما کاربر با آن در ارتباط است و اغلب مخاطبان اعتماد کمتری به وب سایت های با UI ضعیف تر خواهند کرد.

تفاوت بین UI و UX

UI و UX مخفف هایی هستند که معمولا توسط افراد مبتدی به صورت اشتباه مورد استفاده قرار می گیرند. آنها کاملا معناهایی متفاوتی دارند که معمولا توسط افرادی که معناهای آن را نمی دانند به جای یکدیگر استفاده می شوند در صورتی که تقاوت این دو بسیار واضح می باشد.

UI مخفف User Interface می باشد که در صنعت نرم افزار به هر چیزی که در صفحه نمایش داده می شود گفته می شود که شامل تصاویر، متن ها، دیاگرام ها، ماژولها، جداول ، ویدئوها و همچنین رنگ ، سایر و مکان آن ها می باشد.

UX مخفف User Experience می باشد که بسیار وسیع تر از UI می باشد و به تجربه و احساس کاربر زمانی که از محصول شما استفاده می نمایند گفته می شود. به عنوان مثال زمانی که شما از سایت دارکوب محصولی را سفارش می دهید و آن بسیار سریع تحویل شما می گردد به این معناست که UX خوبی وجود داشته است.

در حقیقت کل یک محصول UX می باشد و و هر بخش از آن UI نامیده می شود. UI در حقیقت سیستمی می باشد که انسان از طریق آن با ماشین در ارتباط می باشد و شامل کامپوننت های فیزیکی و نرم افزاری می باشد.