بزرگترین کمپین استخدامی دانشگاهی حوزه خلیج فارس

رشد، کلیدواژه اصلی در بخش آموزش کشورهای منطقه حاشیه خلیج فارس (و به ویژه کشورهایی همچون امارات و قطر) است؛ این حرکت رو به رشد به هیچ وجه شتاب خود را از دست نمی دهند. با اتخاذ استراتژی های ملی بزرگ، آموزش در صدر دستور کار دولت این کشورها قرار دارد.

تنها در کشور امارات، سازمان دانش و توسعه انسانی امارات (KHDA) که دست کم از دهه ۲۰۱۰ تاکنون در پی ارتقاء جایگاه جهانی خود در عرصه جذب دانشجویان بین المللی بوده، اکنون جزو پنج مقصد برتر تحصیلی جهان قرار داشته و حتی از رقبای قدری همچون استرالیا، چین و سنگاپور پیشی گرفته است. برای مثال، برنامه Dubai’s Education 33 در نظر دارد ۴۹ هزار ظرفیت جدید در دانشگاه ها و موسسات آموزشی امارات اضافه کند، ۳۰ هزار موقعیت شغلی برای مدرسان و معلمان ایجاد کند و گردشگری آموزشی را تا سال ۲۰۳۳، ۱۰ برابر افزایش دهد. در سطح ملی نیز، برنامه Higher Education Strategy 2030 بر پرورش مهارتها، یادگیری مادام العمر و همترازی با استانداردهای جهانی تمرکز دارد. هدف این استراتژي نه تنها آماده سازی دانشجویان برای امروز، بلکه برای آینده و ناشناخته هاست.

دانشگاه های هر سه کشور امارات و قطر و نیز عمان نیز رشد کلانی را در طول سالیان اخیر تجربه نموده اند. پردیس ها و شعبات جدید دانشگاه های بین المللی، بالاخص در کشور امارات (دانشگاه کرتین استرالیا در دبی، دانشگاه سوربن فرانسه در ابوظبی، دانشگاه هرتفوردشایر انگلستان در ابوظبی و شارجه، دانشگاه هریوت وات اسکاتلند در دبی، وولونگونگ استرالیا در دبی، دانشگاه نیویورک در ابوظبی) و کشور قطر (پردیس های دانشگاه جورج واشینگتن آمریکا، دانشگاه کلگری کانادا، دانشگاه نورث وسترن آمریکا، دانشگاه HEC Paris فرانسه، کالج پزشکی ویل کرنل و دانشگاه تگزاس آمریکا در دوحه)  و کشور عمان (دانشگاه صنعتی آلمانی در مسقط) و بسیاری نمونه های دیگر نشان می دهند که چگونه همکاری ها و پارتنرشیپ های بین المللی درون نظام آموزشی این کشورها تعبیه شده اند.

طبق جدیدترین رتبه بندی بین المللی QS برای برترین دانشگاه های جهان عرب: دانشگاه قطر در رتبه دوم جهان عرب و ۱۱۲ جهانی قرار دارد و دانشگاه خلیفه امارات (رتبه ۴ جهان عرب و ۱۷۷ جهانی)، دانشگاه امارات متحده عربی (رتبه ۵ جهان عرب و ۲۲۹ جهانی) و دانشگاه سلطان قابوس عمان (رتبه ۸ جهان عرب و ۳۳۴ جهانی) به ترتیب برترین دانشگاه های ناحیه خلیج فارس در مقیاس جهانی شناخته شده اند. همچنانکه رنکینگ و جایگاه دانشگاه های امارات، قطر و عمان در رتبه بندی های جهانی معتبر (مانند QS و THE) ارتقا می یابد و موسسات بین المللی بیشتری وارد عرصه آموزش عالی این کشورها می شوند، رد پای آکادمیک کشورهای جهان عرب و حاشیه خلیج فارس در جهان امروز پررنگ تر از قبل می گردد.

 اما این رشد نیازمند سرمایه انسانی است. برنامه های استراتژیک و ویژه دولت این کشورها (از جمله طرح استراتژیک دولت دبی برای استخدام ۳۰ هزار مدرس و معلم تا سال ۲۰۳۰ و یا استراتژی توسعه ملی سوم قطر در بازه ۲۰۴۰-۲۰۳۰ با هدف ارتقاء جذب دانشجو به میزان ۱۸ درصد در حوزه های علوم پایه، فناوری اطلاعات و فنی مهندسی و همچنین تبدیل این کشور به یک مرکز منطقه ای برای توسعه و نوآوری) و البته مشارکت های بین المللی دانشگاه های این کشورها جهت راه اندازی شعبات و پردیس های برترین دانشگاه های جهان در قلب خاور میانه، سبب گردیده تقاضا برای نیروی انسانی (مدرس، استاد دانشگاه، معلم، آموزشیار، مشاور آموزشی و …) در این منطقه رشد چشمگیری را تجربه کند.

بازار کار برای مشاغل آکادمیک و دانشگاهی در منطقه خاور میانه و کشورهای حاشیه خلیج فارس، به ویژه امارات، قطر و عمان) در سالهای اخیر شاهد تقاضای بسیاری برای جذب نخبگان علمی و دانشگاهی در رده های مختلف – از دستیار تحقیقاتی، مربی و دستیار تدریس تا مدرس، استادیار، دانشیار و استاد تمام- در حوزه ها و دپارتمان های آموزشی و پژوهشی متعدد – از جمله حوزه های پرقدمتی همچون فنی مهندسی، علوم پزشکی، علوم انسانی و اجتماعی و علوم پایه تا حوزه های نوظهورتری از قبیل انرژی های تجدید پذیر، هوش مصنوعی، علم داده و فناوری اطلاعات- بوده است.

استخدام آکادمیک در دانشگاه ها و مراکز آموزشی-پژوهشی خاور میانه، علاوه بر مزایای چشمگیری همچون دریافت حقوق ارزی معاف از مالیات، همچنین شامل مزایا رفاهی و اقامتی بسیار سخاوتمندانه برای متقاضی و نیز اعضای خانواده وی (از جمله یارانه های تحصیلی برای فرزندان، بیمه درمانی، اسکان مبله، بلیط پرواز سالانه برای کل خانواده، خدمات رفاهی و اقامتی و بسیاری مزایای دیگر) و فرصتهای بیشماری برای توسعه حرفه ای می گردد. تمامی این عوامل دست به دست هم داده اند تا کشورهای حاشیه خلیح فارس به یک مقصد پرتقاضا و در عین رقابتی برای جامعه دانشگاهیان تبدیل شود.